
સૌરાષ્ટ્ર યુનિવર્સિટીના કાઉન્સેલિંગ સેન્ટરમાં શનિવારે પણ કોરોના કકળાટે સર્જેલી સમસ્યાના સમાધાન માટે લોકોના ફોન આવ્યા હતા જેમાં એક વિદ્યાર્થીએ કહ્યું કે, હું નામ નહીં આપું પરંતુ આપણી જ યુનિ.નો વિદ્યાર્થી છું.. અત્યાર સુધી પરીક્ષાની કોઇ જાહેરાત ન હતી અચાનક પરીક્ષાની જાહેરાત આપી એમ અમને કશો વાંધો નથી. પરંતુ અમને 31 માર્ચ સુધીના લોકાડાઉનની વાત કરી હતી માટે 10 દિવસ માટે થઇને અમે બુક્સ પણ લાવ્યા નથી. અમે કઇ રીતે વાંચીએ? અમારા ચોપડા હોસ્ટેલમાં પડ્યા છે. શું કોરોના બીમારીના કારણે કરિઅર સાથે અન્યાય થશે. પરીક્ષાનું શું કરીએ? તમે વીસી સાહેબને વિનંતી કરો.
10 દી’ના લોકડાઉનની વાત હતી, ચોપડા લાવ્યા નથી, હોસ્ટેલમાં પડ્યા છે, શું કરીએ?
- અમે બે ભાઇઓ છીએ એમાં હું મોટો છું હું ઓસ્ટ્રેલિયા રહેતો હતો. અહીં અમે બે ભાઇઓ અલગ જ રહીએ છીએ રાજીખુશીથી. પરંતુ હું છેલ્લા છ મહિનાથી અહીં ઇન્ડિયામાં જ છું મારા પરિવાર સાથે, મારા માતાપિતા મારી સાથે જ રહેતા હતા પરંતુ આ કોરોનાએ અમને અલગ કરી દીધા જ્યારથી લોકડાઉન આવ્યું ત્યારથી તેઓ મારા નાનાભાઇને ત્યાં જતા રહ્યા છે. મારા ભાઇને કઇ જ વાંધો નથી. પરંતુ મારા મમ્મી પપ્પા એવું માને છે કે હું વિદેશથી આવ્યો છું તો મને કોરોના હશે? મે ટેસ્ટ પણ કરાવ્યા મને કંઇ જ છે નહીં. મારા પરિવારમાંથી પણ કોઇને કઇ નથી પણ તેઓ મારા ઘરે આવવાનું તો ઠીક મારું મોઢું પણ જોવા નથી માગતા. મારા ભાઇને કે એના દીકરા દીકરીને આવવા નહીં દેતા, બોલવા નહીં દેતા. એની માનસિક સમસ્યાનું નિરાકરણ કરાવો.
- હું ગામડેથી બોલું છું. અમારી અહીંની ડોશીઓને બજર સૂંઘવાની ટેવ છે. હવે આ લોકડાઉનમાં ક્યા લેવા જાવ. કઇક ખોલો નહીંતર કઇક વ્યવસ્થા કરી દ્યો, નહીંતર એ પોતે તો ગાંડી થઇ જશે પણ અમને ગાંડા કરી દેશે. આનું નિવારણ કરો. નહીંતર તમે એને સમજાવો. રોજ-રોજ લાવી દેવાનું કહે છે હું ક્યા લેવા જઉ? તમારે ત્યાં મળતી હોય તો જલ્દી મોકલજો નહીંતર આ બધી ભેગી થઇને અમારો જીવ લેશે.
- ઔદ્યોગિક વસાહતના એક બેન: ખૂબ જ ગુસ્સો આવે છે. આત્મહત્યાના વિચારો આવે છે. માથું પછાડવાના વિચારો અને ક્યારેક ક્રિયા પણ થઇ જાય છે. રડવું આવે છે શું કરું?
- પત્ની : મારે એક દીકરી છે અને પતિનો વ્યવસાય ગોરપદુ, આર્થિક સ્થિતિ નિમ્ન. આ એવો સમય આવ્યો જેમાં બ્રાહ્મણોની વિધિ લોકડાઉન ખુલ્યા પછી ક્યારે શરૂ થશે તે પ્રશ્ન છે. વળી કોઇ વ્યવસાય ગણતું ન હોય કોઇ સહાય પણ નહીં મળે. ઘરમાં અત્યારે અત્યંત ચિંતા છવાઇ ગઇ છે. એક દીકરી છે તેને સગાને ઘેર મૂકી આવ્યા. બે રૂમનો નાનકડો ફ્લેટ છે તેમાં બે વ્યક્તિ જ રહી છીએ. 24 કલાકમાં બે વાર ‘જમવા ચાલો’ એટલી જ વાત થાય. તે મૂંગા જમીને બાજુના ફલેટમાં ઇસ્ટો રમવા ચાલ્યા જાય. હું ઘરે વધુ પરેશાન થાઉ છું. અમારા ત્રણ વ્યક્તિનો પરિવાર વિખેરાઇ ગયો.
Download Dainik Bhaskar App to read Latest Hindi News Today
from Divya Bhaskar https://ift.tt/2SKyrgz
No comments:
Post a Comment